Εξομολογητες

Tags: πάτερ, είναι, τέκνο, πίπα, εξομολογητές, πρωτακουστα ανεκδοτα ,

Αποστολέας: Ανώνυμος

Δύο οι εξομολογητές στην ενορία του αποστόλου Παύλου, ο καθένας με το δικό κουβούκλιο για να δέχεται τους αμαρτωλούς πιστούς.
Έξω από τα κουβούκλια, πέντε με έξι άτομα περιμένουν να εξομολογηθούν τις αμαρτίες τους.
Ο πάτερ Γρηγόριος, στο πρώτο από τα κουβούκλια, δέχεται τον επόμενο πιστό.
- Πάτερ, συγχώρεσε με γιατί αμάρτησα.
- Μην ανησυχείς τέκνο μου, ο Θεός είναι μεγάλος. Πες μου την αμαρτία σου και αυτός θα σου δώσει άφεση.
- Να, πάτερ μου, σε μια στιγμή αδυναμίας, έκλεψα από το τοπικό μπακάλικο τρία πορτοκάλια.
Ο πάτερ Γρηγόριος, εμφανίζει από το πουθενά έναν τόμο τεραστίων διαστάσεων, σκονισμένο και φθαρμένο από την πολυκαιρία. Ανοίγει το βαρύ εξώφυλλο και αρχίζει να μουρμουράει στον εαυτό του ψάχνοντας τα περιεχόμενα:
- Κλοπή ... κλοπή ... χμμ, ίσως υπεξαίρεση ... Α! νάτο: Υπεξαίρεση φρούτων: τρεις μέρες νηστείας και μια λαμπάδα στην αγιοσύνη του. Τέκνο μου, αυτή θα είναι και η ποινή σου. Πήγαινε με την ευχή του Θεού.
Ο δεύτερος πιστός είναι μια ηλικιωμένη γυναίκα.
- Πάτερ, συγχώρεσε με γιατί αμάρτησα.
- Τέκνο μου, μείνε ήσυχη. Ο θεός έχει μεγάλη καρδιά. Εξομολογήσου τις αμαρτίες σου και θα συγχωρεθείς.
- Πάτερ, μου είναι δύσκολο ... δεν ξέρω πως να το πω ... δηλητηρίασα το σκύλο του γείτονα μας.
- Α, τέκνο μου. Σοβαρό αυτό. Για να δω ...
Το χοντρό βιβλίο επανεμφανίζεται. Οι σελίδες γυρνάνε, και το εξασκημένο δάχτυλο του Πατέρα Γρηγόριου σαρώνει τα περιεχόμενα.
- Α, μάλιστα: Δηλητηρίαση κατοικίδιων ζώων: σελίδα 1366. Δωδεκαήμερη μετάνοια, νηστεία, καθημερινό πρόσφορο στο ναό και συγνώμη από το γείτονα. Ο Θεός μαζί σου τέκνο μου.
Η τρίτη πιστή διαφέρει από τους προηγούμενους.
- Πάτερ, συγχώρεσε με, αμάρτησα.
- Ησύχασε τέκνο μου. Δεν υπάρχει κάτι που να μην μπορεί να συγχωρεθεί, αν πραγματικά έχεις μετανοήσει.
- Πάτερ διστάζω. Είναι βαρύ, πραγματικά βαρύ. Είναι από αυτά που δεν λέγονται. Έκανα ... να, ... έκανα μια πίπα σε έναν άντρα.
Ατάραχος ο Πάτερ Γρηγόριος, καταφεύγει αμέσως στο Βιβλίο:
- Πίπα... Πίπα ... μπα, μάλλον τσιμπούκι.. τσιμπούκι... ούτε; περίεργο ... πεοθηλασμός ίσως; ... πεοθηλασμός .. δεν μπορεί, κάπου εδώ θα είναι ... να ξαναδώ ... πίπα ... αυτό είναι πρωτάκουστο. (Δυνατά) -Μια στιγμή, τέκνο μου. Υπάρχει μια μικρή ανωμαλία εδώ.
Βγάζει το κεφάλι απο το κουβούκλιο και φωνάζει:
- Πάτερ Νικόλαε, πόσο πάει το τσιμπούκι;
- Δύο χιλιάρικα, αλλά τώρα έχω άλλον μέσα.